Afscheid
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
17 Januari 2012 | Nieuw Zeeland, Wellington
We moeten er nu echt aan geloven: het afscheid van Nieuw Zeeland. Maandag reizen we van Dunedin naar Christchurch, vanwaar we het Zuider eiland zullen verlaten. De tocht langs de oostkust op deze zonnige dag boeit ons. We komen langs mooie dorpjes, baaien en stranden en pauzeren onder meer bij de Moeraki Boulders en de Caroline Bay. Opvallend is het verschil met de ruige westkust. Hier, aan de Stille Zuidzee, zijn de zee en de kustlijn veel rustiger. We komen ruim op tijd aan in ons hotel bij de airport. Maar nu gaat er toch nog iets mis. Het lukt ons niet met onze creditcards de auto vol te tanken en die nog voor zes uur in te leveren. Tot drie keer toe spuwt de automaat onze creditcard uit. We moeten nu naar een verder gelegen tankstation, belanden vervolgens in een file en raken lichtelijk gestresst. We moeten ook nog de plek zien te vinden van de drop-off van de auto. Zelfs ons navigatieapparaat raakt van slag. Buiten adem komen we iets over zessen aan bij het rent-a-car kantoor en leveren we de sleutel en toebehoren in. Met weemoed nemen we afscheid van het autootje, waarin we de afgelopen weken bijna 3000 kilometers door Nieuw Zeeland zijn gereden (NB: in Nieuw Zeeland moet je rekening houden met een gemiddelde snelheid van 65 km per uur!)
's Avonds nemen we afscheid van Corry en Simone. We hebben hen uitgenodigd voor een etentje in Christchurch. Helaas kan Graeme er niet bij zijn; hij heeft als arts avonddienst. Op weg naar het restaurant zien we hoe een aantal gebouwen, met name kerken en andere historische gebouwen, door de aardbevingen zijn getroffen. Dat geldt ook voor heel veel woningen. Zo zien we het beschadigde huis waar Ruben, de oudste zoon van Corry en Graeme, heeft gewoond.
Dinsdagmorgen nemen we afscheid van het land zelf. We kunnen van ons hotel naar de airport lopen en hebben in het vliegtuig een plaatsje bij het raam kunnen reserveren. Doordat het zonnig en helder weer is, hebben we tijdens de vlucht een prachtig uitzicht op het Zuider eiland. Veel van de bergtoppen zijn nu besneeuwd, wat niet verwonderlijk is gezien het feit dat het de laatste dagen zelfs in Queenstown heeft gesneeuwd. In Auckland moeten we geruime tijd wachten voordat de lange vlucht naar Hong Kong begint. Tijd genoeg om - ten afscheid- ons laatste verslag te schrijven op de iPad van Mieke.
We moeten ook afscheid nemen van de Nieuw-Zeelandse tijd. Het is hier namelijk precies twaalf uur vroeger dan in Nederland! De komende uren zal er dan ook een aanslag gepleegd worden op onze tijdsbeleving: we vliegen terug in de tijd. We zijn benieuwd hoe lang het zal duren voor we ons het Nederlandse ritme weer eigen hebben gemaakt.
Tot ziens!
Mieke en Mirjam
's Avonds nemen we afscheid van Corry en Simone. We hebben hen uitgenodigd voor een etentje in Christchurch. Helaas kan Graeme er niet bij zijn; hij heeft als arts avonddienst. Op weg naar het restaurant zien we hoe een aantal gebouwen, met name kerken en andere historische gebouwen, door de aardbevingen zijn getroffen. Dat geldt ook voor heel veel woningen. Zo zien we het beschadigde huis waar Ruben, de oudste zoon van Corry en Graeme, heeft gewoond.
Dinsdagmorgen nemen we afscheid van het land zelf. We kunnen van ons hotel naar de airport lopen en hebben in het vliegtuig een plaatsje bij het raam kunnen reserveren. Doordat het zonnig en helder weer is, hebben we tijdens de vlucht een prachtig uitzicht op het Zuider eiland. Veel van de bergtoppen zijn nu besneeuwd, wat niet verwonderlijk is gezien het feit dat het de laatste dagen zelfs in Queenstown heeft gesneeuwd. In Auckland moeten we geruime tijd wachten voordat de lange vlucht naar Hong Kong begint. Tijd genoeg om - ten afscheid- ons laatste verslag te schrijven op de iPad van Mieke.
We moeten ook afscheid nemen van de Nieuw-Zeelandse tijd. Het is hier namelijk precies twaalf uur vroeger dan in Nederland! De komende uren zal er dan ook een aanslag gepleegd worden op onze tijdsbeleving: we vliegen terug in de tijd. We zijn benieuwd hoe lang het zal duren voor we ons het Nederlandse ritme weer eigen hebben gemaakt.
Tot ziens!
Mieke en Mirjam
-
17 Januari 2012 - 15:50
Bepenpiet:
een goede en behouden terug reis.
pieten bep -
17 Januari 2012 - 19:00
Johan:
Beste dames,
We hebben genoten van de reisverslagen.
Mieke je hebt goed gebruik gemaakt van je IPad. Daar had je hem toch ook voor aangeschaft nietwaar.
Jullie hebben de taken goed verdeeld, de een chauffeert, de ander maakt het verslag.
Goede vliegreis terug en behouden aankomst.
hartelijke groet, ook namens Freda.
-
17 Januari 2012 - 20:55
Eljoke En Leen:
Dank dat we mochten meegenieten. Goede reis, wel thuis (hoewel dat nog even duurt)!
Hartelijks van ons beiden uit een licht-winters Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
