Nelson: een dagje historie en kunst

Onze gastheer blijkt al onze ontbijtwensen gerespecteerd te hebben. Ik krijg mijn gekookte eitje en mijn croissantjes, Mirjam haar scrumbled eggs en cheddar cheese. Heerlijk, alleen de koffie smaakt nergens naar. We maken kennis met de andere gasten aan de ontbijttafel: een internationaal bekende concertpianiste met haar zus, die wiskunde doceert in Christchurch, en een docente aan het conservatorium in Christchurch, gespecialiseerd in jazzmuziek. Als we de stad inlopen, ontdekken we dat er deze week in Nelson een jazzfestival is. Overal op straat zijn er optredens van jazzmuzikanten. Nelson is trouwens beroemd om zijn kunstnijverheid. Dat merken we aan de galerieen die we bezoeken met prachtige ontwerpen van gouden en zilveren sieraden, en handgeweven kleding. Goed dat we onze portemonnee niet bij ons hebben!
We maken op allerlei manieren kennis met de historie van Welson: de kathedraal, de Nelson School of Music en allerlei standbeelden. Aan de kade is op plaquettes te lezen hoe Nelson, dat in 1842 werd gesticht, zich in de loop van de 19e eeuw uitbreidde door de komst van tal van Britse emigranten (zie foto). We eten in een restaurant aan de Tasman Bay en eten - uiteraard- verse vis.

Mieke en Mirjam